​

❖❖❖❖❖

 

Er hing een bordje op de winkeldeur:

 

Vriendschap te koop, alleen vandaag,

Daaronder hing:

Heden gesloten

 

De mensen zeiden ‘jammer', bij zichzelf

'morgen kom ik terug.’

 

De volgende dag hingen de bordjes er nog.

En ook de dag erna.

De mensen stonden kleumend bij de deur, 

een riep, ‘wij willen vriendschap, ‘

en iemand, ‘wij hebben recht op vriendschap.’

 

Een dag later rammelden ze weer aan de deur,

tevergeefs, het begon zachtjes te regenen,

ze zeiden tegen elkaar: ‘laten we koffiedrinken

in het café op de hoek, ‘

 

dag na dag kwamen ze terug,

de bordjes lezen en daarna aanschuiven 

aan lange tafels in het café .

 

Toen ze zonsondergangen deelden, 

verhalen, mooiste liedjes, taarten en tranen

verdween de winkel op kousenvoeten in de nacht.

​

(in de geest van Toon Tellegen)

 

❖❖❖❖❖

 

Ginkgo

 

De zon streelt mij wakker,

hoe vaak ontwaakte ik

uit deze diepe slaap

 

jong groen bot naar buiten,

mijn bladeren praten

zachtjes met elkaar en ik

met hen. Dan roepen wij:

 

wij waren hier vóór de tijd

een naam had, wij weten

 

eeuwenlang zien wij jullie gaan,

struikelend over dezelfde stenen

jaar na jaar roepen wij om te behoeden,

 

jullie houden ons spreken

voor zomerlang geritsel.

 

In de herfst laat ik mijn gele

blad geluidloos vallen.

​

november 2020

​

De ginkgo is de oudste zaadplant ter wereld en wordt gezien als een levend fossiel. Het is geen loofboom, geen conifeer en de enige nog levende soort van de orde Ginkgoales. De eerste vooroudersoorten groeiden al 1300 miljoen jaar geleden en de eerste ginkgo moet ongeveer 250 miljoen jaar geleden zijn ontstaan en is sindsdien vrijwel onveranderd.

 

❖❖❖❖❖

 

De herfst

 

We zwemmen voor het laatst in zee,

de zon is al half op weg naar 

de zomer op een ander continent, 

op meterslange benen lopen 

onze schaduwen vooruit naar huis.

 

’s nachts pakt een storm het laatste 

beetje zomer in, bergt haar

voor maanden weg. Als de avond 

valt steken we de lichtjes aan

​

september 2020

 

❖❖❖❖❖

​

​

Een vlindervleugelslag kan

ver over zee een orkaan 

veroorzaken,

 

beeldspraak, dacht ik,

 

totdat

 

een niezende vleermuis

het menselijk verkeren

op de hele planeet 

tot staan bracht.

 

​

❖❖❖❖❖

​

geluk

 

fonkelblauwe lucht achter roze bloesemwolken

mezensnavels met nestbeginsels

honingdronken hommels

 

dat er iemand is waar je

wat mooi tegen kan

zeggen

 

dat jij die iemand bent

en zegt

ik hou van je

​

​

❖❖❖❖❖

​

​

TRUUS WIJSMULLER*

 

Er was leeuwenmoed en kloeke daadkracht

van een die wist wat moest gedaan.

Haar treinen reden niet naar de hel;

 

10.000 kinderen gaf zij een enkele 

reis naar de poort van vrijheid.

 

Het was vanzelfsprekend dat juist zij

in de oorlog grossierde in hoop.

 

Een planetoïde met haar naam 

draait rond de zon

die zij was voor tienduizend en meer.

 

Is er een zon voor de vluchteling 

van vandaag, of herkennen we die 

ook pas over tachtig jaar?

 

 

*Truus Wijsmuller (1896-1978) 

oorlogsheldin en verzetsvrouw

https://www.hvalkmaar.nl/acties/standbeeld-voor-truus-wijsmuller-de-heldin-uit-alkmaar/

​

❖❖❖❖❖

 

De nieuwe kookpot

glanst haar toe vanuit

de mand op de bok.

 

Het eerste keukenstuk

voor de oudste, die

gauw trouwen gaat.

 

Ze bidt woordeloos

lang

de weg naar huis

 

dat Hij dit paar bewaren zou

dat de zee niet Geerties lief

dat zij niet, als zij, al jong

een weduwvrouw

 

Geertie en hear lief

 

oh, dat het lang en langer duren mag.

 

 

Gedicht bij de tentoonstelling

Symbolen voor het oprapen.

Slibaardewerk uit de 16e en 17e eeuw

Museum In ’t Houten Huis, De Rijp

                

 

❖❖❖❖❖

 

​

in winterknoppen van hortensia’s

 

in een verliefde blik

 

in steen waarin een beeld verstopt

 

en ook

 

in een weggewaaide vonk

 

in de zee twee graden meer

 

in een onbemerkte kankercel

 

 

de toekomst is er al

 

 

 

Nationale Gedichtendag 2019

 

❖❖❖❖❖

​

De ziel weegt evenveel

als een kleine leeuwerik

stelde iemand vast.

 

Dat jubelend cirkelen

hoger, hoger

de blauwe hemel in,

dat stille afdalen,

opnieuw het juichend

stijgen, uit het zicht

verdwijnen

onhoorbaar dalen.

 

Als dat eens kon

 

een groet meegeven

of liever nog

 

ontvangen

​

​

❖❖❖❖❖

​

Ik ging naar moeder om de vrouw 

te zien die mij het leven gaf en meer,

ze was er niet, al jaren niet 

onze rollen draaiden om,

 

Ze sliep, haar lichaam lag, gekrompen

vormeloos, scheef in de stoel,

 

Leek ik op haar, het werd vaak gezegd,

Ik zag het niet, of wilde het niet

 

Ik zette thee, waste af,

de warmte van de kamer stond 

beklemmend om ons heen, 

 

Ze sloeg haar ogen op, ik zat al klaar

met handen vol begrip en oplossingen 

voor elk probleem,

 

Ze vroeg, simpel en gewoon,

maar zo lang niet gehoord

dat mijn adem stokte

 

 

Hoe gaat het met jou?

 

❖❖❖❖❖

 

Vrijheid

 

Soms kijk ik van grote

hoogte naar de aarde

 

een blauwe bol 

wat plekken land

onzichtbaar 

krioelend leven,

nietiger 

dan korrels zand;

 

korte flitsen

gezien vanuit mijn 

ruimtetijd

 

massaal verdaan

aan onderdrukking,

oorlog, haat,

levenslang verspild 

aan kwaad,

 

omdat de vrijheid 

van de een

voor die van 

de ander gaat.

​

​

Nationale Gedichtendag 2019

​

❖❖❖❖❖