​

Het zit in onze genen:

onbekend 

maakt onbemind,

en meer dan dat,

 

een haatgen is het

 

dat eeuwig aanzet 

tot afschuw, 

ruzie, oorlog,

moord en doodslag

 

het zorgt voor miljoenen 

op de vlucht, voor alles- 

of niets-hebbers,

voor zeeën van verdriet,

 

God nog aan toe 

had dat er niet 

uitgeëvolueerd

kunnen worden

 

had die staart maar 

laten zitten, of dat we 

op handen en voeten 

gingen, 

 

in vrede. 

 

 

Voor Alkmaar Pride 2018

 

​

❖❖❖❖❖

 

 

Ik zal je missen,

ik zal je zo verschrikkelijk

missen, zei ik

 

Ik jou niet, zei hij,

betraand vanaf het kussen,

dat kan niet

 

wat later verdween hij,

totaal,

alleen zijn dingen bleven

achter

 

en een gat,

een diepdonker gat

 

dat langzaam dichtgroeit,

als een wak,

 

waar de eerste de beste

eend doorheen zakt.

 

 

❖❖❖❖❖

 

Inburgeren

 

Je moet je eigen boontjes doppen

Toch geef ik je raad, gratis,

daar houden wij van, gratis.

 

Leer mopperen.

Over het weer, de trein,

de prijzen in de supermarkt,

over de koffie op het werk,

de buren, de bladeren op de stoep,

de dokter en de vuilnisman,

over Brussel en Den Haag

 

je denkt misschien,

het is veilig en goed in dit land,

er is  welvaart, en rust,

er wordt goed gezorgd voor wie pech heeft.

 

Dat vinden wij niet.

 

Wij mopperen op

alle politici en alle ambtenaren

het zijn zakkenvullers, leugenaars,

ze doen niets voor de gewone mens.

Vroeger was het beter.

 

Ik denk dat je hier wel wat aan hebt,

als je me wilt spreken of je zit ergens mee,

bel gerust dan maken we een afspraak, ja

met een agenda.

dat voel je al op je klompen aan.

 

 

❖❖❖❖❖

 

 

Thuisreis

 

 

Ik vloog over wolken

(1000 km p/uur)

 

reed met de trein

(120 km per uur)

 

met de bus

(21km per uur)

 

liep

(5 km per uur)

 

om aan te komen bij jou

 

mijn vingers

wandelen

over je blote rug

(0,0001028 km/per uur)

 

 

❖❖❖❖❖

 

 

Samen

 

In een zacht licht vroeger

wolken warme dampen

boven de grote ton,

zeep ruikt ze en haar zweet

hete lakens rollen als

stijve, strakke stroken

uit de wringer.

 

Mama helpen!

Als ze groot is

mag ze zelf

de wringer draaien.

 

 

De vrouw glimlacht naar het kind

dat in een onvoorstelbaar later

glimlachend met haar dochtertje

de was uit de droger haalt.

 

 

❖❖❖❖❖

 

Maria Tesseschade, (1594 – 1649) was dichteres, zangeres, glasgraveerster en muze van de dichters van de Muiderkring. Onder haar voormalig woonhuis in Alkmaar werden in 2015 in de beerput haar trouwring, een schoen en enkele gegraveerde glasscherven gevonden. 

 

Bij de ring van Maria Tesselschade

 

pampier was ’t wapentuig waarmee ik heb geweerd

te willen sterven, eer ’t de Hemel had begeerd*

 

 

Woorden als 

geslepen diamanten

verjoegen doffe rouw 

om man en kind.

 

Fonkelend de ring

aan haar schrijvende 

hand, bezegeling

van liefde.

 

Pluimstrijkende Dichters

begeerden en aanbaden haar,

sprankelende Tesselscha; 

nachtegaal temidden 

van de Muiderkring.

 

Ze bleef trouw aan die 

eerste, die enige, 

die van de ring.

 

Verdriet om nieuw 

verlies konden woorden 

niet langer weren, de flonkerring 

gleed van haar dun geworden 

vinger in het duister van de put.

 

Elke flonkering stierf 

met het tweede 

lieve kind.

 

 

*Papier was het wapen waarmee ik de wens om te sterven

vóórdat God dat wenste, heb tegengehouden.

​

mei 2017

 

​

❖❖❖❖❖

 

 

Verzonnen is altijd beter,

lees ik in de krant

 

en ook

 

woorden zijn zwak,

daarom dansen we

 

ja

 

de woorden waarin ik

pijn wil vatten

klinken hol

en onbewoond

 

dansen, laten we dansen

in een verzonnen universum,

 

als kraanvogels

in de vallende nacht

​

april 2017

 

❖❖❖❖❖

 

Homo Sapiens

 

50.000 jaar geleden sloegen we

elkaar de hersenen in om een berenvel,

een vruchtbare vrouw of wat vette ganzen,

leed was nog te overzien.

 

De evolutie nam een vreemde afslag

we gingen denken

 

denken dat waarheid bestaat,

denken dat over bergen, dwars

door velden, wouden, water

onaantastbare grenzen  lopen,

denken dat we in naam van God en Allah

 

leed werd onbegrensd,

wereldwijd, onafzienbaar

 

voor 8 oktober 2017 thema wereldwijd

 

 

 

❖❖❖❖❖

 

Lach

 

Lach de onzin uit je leven

lach je kaken in het rond

lach de tranen in je ogen

lach elkaar tot op de grond

 

lach de takken van de bomen

lach je haren in de lucht

lach je tenen uit je zolen

lach de vogels op de vlucht

 

lach je longen zonder adem

en je ribben buitenboord,

lach je lachend uit je tent

totdat je weer twaalf bent.

 

Voor Gedichtendag 2017, thema Humor

 

​

❖❖❖❖❖

 

Sursum Corda

 

De Grote Kerk,

een baken

in het vlakke land,

gaf richting aan het pad

van pelgrim, reiziger

en muzikant.

 

Toen God zijn huis verliet

bleef zijn muziek

wat eenzaam achter.

 

Toegewijd en kundig

werd glorie van gebouw

en instrument bewaard.

 

Bach tilt

-nu zonder God-

nog immer onze

harten gloedvol op.

 

voor Monumentendag 2016

 

 

❖❖❖❖❖

​

liedje uit de Egeïsche zee

 

witte zwanen, zwarte zwanen

ik wil naar Europa varen,

 

daar woont een rijk man,

papa zegt dat die ons helpen kan,

 

een, twee, drie, vier,

bootje van papier,

 

Europa is gesloten,

niemand doet er open,

 

witte zwanen, zwarte zwanen,

kom mij uit het water halen

 

 

maart 2016

 

❖❖❖❖❖